میزان پذیرش ها و روزهای اقامت غیر مقتضی بیماران در بیمارستان های شهر سبزوار

زمینه و هدف: پذیرش و اقامت غیرمقتضی به عنوان یکی از ضعف های نظام بهداشت و درمان و از معیارهای ارزشیابی عملکرد بیمارستانی، تعیین کارآیی و اثربخشی تخت های بیمارستانی حتی در کشورهای پیشرفته می باشد. اقامت غیرمقتضی بیمار علاوه بر افزایش هزینه، وی را در معرض عفونت بیمارستانی نیز قرار می دهد. هدف از این پژوهش بررسی پذیرش و اقامت غیرمقتضی در بیمارستان های شهر سبزوار در سال 1387 بر اساس معیارهای پروتکل ارزیابی مناسب می باشد. مواد و روش ها: این پژوهش یک مطالعه توصیفی مقطعی است. جامعه پژوهش بیماران پذیرش شده بیمارستان های شهر سبزوار بود. حجم نمونه مورد نیاز 385 نفر و روش نمونه گیری طبقه بندی چند مرحله ای بود. به این صورت که هر یک از سه بیمارستان طی 12 هفته متوالی و سه روز در هفته در دو بخش و هر بخش دو نفر به طور تصادفی طبقه ای چند مرحله ای انتخاب و نهایتاً 428 نفر مورد ارزیابی قرار گرفته اند. داده های لازم با استفاده از جداول معیارهای پذیرش و بستری مقتضی بیمار و پرونده بیماران در سه بیمارستان مورد مطالعه جمع آوری شد. سپس با تکمیل جداول و ثبت نتایج، داده ها توسط نرم افزار SPSS 15 و با استفاده از آزمون مجذور کای و آزمون دقیق فیشر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: میانگین اقامت بیماران در بیمارستان های مورد بررسی 23/3 روز بود اما 4/11 درصد پذیرش ها غیرمقتضی بود که بخش اورتوپدی با 1/29 درصد بیشترین مقدار و بخش جراحی زنان بدون پذیرش غیرمقتضی کمترین مقدار را به خود اختصاص دادند. پذیرش غیرمقتضی در مردان (9/13 درصد) بیشتر از زنان (7/9 درصد) بود و بیشترین پذیرش غیرمقتضی مربوط به سنین 41 تا 60 سال (6/17 درصد) می باشد. فراوانی پذیرش مقتضی به علت نیاز به جراحی یا اقدامات تهاجمی دیگر (8/48 درصد) بیشترین فراوانی را داشته است. در بیمارستان های مورد بررسی بستری 2/0 درصد بیماران غیرمقتضی و بستری 8/99 درصد آن ها مقتضی بوده است. نتیجه گیری: میزان پذیرش غیرمقتضی نسبت به بستری مقتضی رقم بالاتری را نشان می دهد و نسبت پذیرش های غیرمقتضی در بخش ارتوپدی بسیار بالا و در بخش جراحی زنان بسیار پایین است.